-
Po co i dlaczego?
Sylwia zapytała: Dobrze jest chyba wiedzieć, co się robi, po co i dlaczego. Nie postawiła znaku zapytania, przypuszczam zatem, że jest raczej o tym przekonana. Chce jedynie poznać moje zdanie na temat „po co” i „dlaczego”. „Dobrze (…) wiedzieć, co się robi, po co i dlaczego” – całkowicie się z tym zgadzam, to cenna wartość. Widzę jednak wielki deficyt refleksji wśród ludzi (włącznie ze mną), które towarzyszą podejmowaniu decyzji, dokonywaniu wyborów, a także brakuje refleksji ex post. Tak u mnie, jak i u bardzo wielu ludzi, życie toczy się bez zastanowienia, szybko się dzieje. Wciąż przychodzą nowe zdarzenia, kolejne wyzwania, trudności i przeszkody… I trzeba skupić się na tym, żeby…
-
Suplementy zamiast jedzenia
Suplementy zamiast jedzenia Maja i Leon – Majeczko, to co mamy dzisiaj do zjedzenia? Bo już jestem głodny. – Zaczekaj, zaraz zerknę do kartki, bo tak z pamięci, to nie wiem… Za wcześnie wstałeś, to marudzisz. Mógłbyś sam już coś przygotować. – Ale ostatnio, to my jemy takie skomplikowane rzeczy, że ja nie dam rady. – No dobrze już idę do kuchni. … Mamy tak: szpinak i może jajko gotowane. – A co dalej? – Dalej, to możemy do tego dodać pomidorka i odrobinę oliwy z czarnuszki. – Tej niedobrej? – No co ty mówisz, przecież ona bardzo zdrowa. – Być może, ale taka niesmaczna. – Leosiu, przecież postanowiliśmy odżywiać…
-
Dusza zapala się od duszy, jak świeca od świecy
Dusza zapala się od duszy, jak świeca od świecy Kiedyś koleżanka podarowała mi książkę, którą odłożyłam na półkę do późniejszego przeczytania. Są to zapiski rozmów z Jezusem – jak twierdzi autorka, w formie ponumerowanych wypowiedzi. W ostatnich miesiącach, podczas porządkowania domowego księgozbioru, wpadła mi w ręce ta książka. (Chciałam napisać „przypadkowo”, ale uważam, że nic nie dzieje się przypadkowo). Koleżanka napisała piękną dedykację dla mnie: „Jezu mów do (tu moje imię) przez tę książkę. Proszę o światło Ducha Świętego” i jej podpis. Właśnie znalazłam się w trudnym położeniu i jakimś okropnym zamęcie, gdy człowiek potrzebuje siły i mądrości, aby móc uporządkować swoje życie. Pomyślałam, że może znajdę w tej książce…
-
Macek i sentymenty. Alpina – szalone miasto. 9 Lipca (9)
Macek i sentymenty. Alpina – szalone miasto. 9 Lipca (9) Macek i sentymenty Macek i sentymenty W dzieciństwie największym moim przyjacielem był Macek (Macedoniusz), mój o rok starszy kuzyn, syn wujka Marka. Wszyscy nazywali go Pączkiem, bo był okrąglutki. Od przedszkola spędzaliśmy dużo czasu razem. To z jego powodu poszedłem o dwa lata wcześniej do szkoły. Początkowo był pomysł, żeby on zaczął od siedmiu a ja od sześciu lat, tak, abyśmy byli razem. Ale gdy wujek z ciocią postanowili posłać go nieco wcześniej, ja też chciałem iść do szkoły razem z nim. Tym bardziej, że byłem genialnym dzieckiem, jak o mnie mówili. Moi rodzice nie traktowali poważnie tej mojej zachcianki, ale…
-
O granicach transplantacji (Tr5)
O granicach transplantacji Problem skracania życia – eutanazji, budzi najwięcej emocji, zwłaszcza wśród duchowieństwa (głównie Kościoła Katolickiego) i ludzi głęboko wierzących. Znacznie mniej oprotestowane są techniki wydłużające życie. Jednakże, któż może zaręczyć, że rozrusznik serca na przykład czy transplant, nie jest już ingerencją „w sprawy Boga”? Nie mówiąc już o „hodowli” tkanek i narządów, zapłodnieniu in vitro itp. Te ostatnie techniki są zdecydowanie bardziej kontrowersyjne (obok rzecz jasna aborcji, klonowania i wszelakich manipulacji kodem genetycznym) niż transplantacja narządów. Tradycyjne normy etyki medycznej nie zawierają niestety wskazówek, jak należy oceniać te nowe cuda medycyny oraz jaką postawę przyjąć wobec nowości w tej dziedzinie. Zaskakują one lekarzy, ale przede wszystkim pacjentów i…
-
Tożsamość w świetle transplantacji mózgu i duszy (Tr4)
Tożsamość w świetle transplantacji mózgu i duszy Nie tak dawno jeszcze (może ponad 70 lat temu) transplantacje narządów były nie do pomyślenia. Wiele kontrowersji wzbudziło pierwsze przeszczepienie serca (1967), a obecnie trudno sobie wyobrazić i zaakceptować przeszczepienie głowy, choć nie wiadomo, czy to kiedyś nie nastąpi. I jak by wyglądała tożsamość osobowa w świetle transplantacji mózgu i duszy. Robert J. White – pierwsze próby przeszczepiania głowy Doktor White miał obsesję na punkcie przeszczepiania głów. Przez około 40 lat pracował nad udoskonalaniem technik i po wieloletnich przygotowaniach przeprowadził w 1970 r. przeszczep głowy małpy. Odbyło się to w klinice neurochirurgicznej, w której był szefem, przy ogromnych nakładach finansowych i osobowych. Neurochirurg…
-
Czy i jak zmienia się tożsamość po przeszczepie (Tr3)
Czy i jak zmienia się tożsamość po przeszczepie Uczeni wciąż zastanawiają się, co sprawia, że pomimo zmian cielesnych (fizycznych) i psychicznych, zmian osobowości, człowiek przez całe życie pozostaje tą samą osobą. Niektórzy wskazują na cechy ciała. Twierdzą, że człowiek jest tą samą osobą tak długo, jak długo posiada to samo ciało. Nie biorą jednak pod uwagę tego, że ciało ludzkie ogromnie się zmienia w ciągu życia, od dziecka do starości. Toteż nieprecyzyjne jest twierdzenie, że człowiek posiada to samo ciało. Posiada jedynie ten sam materiał genetyczny. Mówi się, że fakt bycia tym samym ciałem umieszczonym zawsze w określonej czasoprzestrzeni daje się obserwować. Każde jego następne położenie wynika z poprzedniego, a…
-
Rady i porady – 2
Rady i porady – 2 To drugi wpis Rady i porady. Zamieszczam ten sam Wstęp – dla jasności. W środowisku, wśród znajomych, koleżanek udzielam niekiedy porad. Zresztą niemal wszyscy wszystkim coś radzą, gdy jest taka potrzeba. Dotyczą one rozmaitych spraw, problemów i zwyczajnych rzeczy. Napisałam „niekiedy”, ponieważ rzeczywiście coraz mniej mi się to podoba. Jeszcze kilka lat temu, więcej angażowałam się w problematyczne sprawy innych i na ich prośbę udzielałam porad. Powody tego stanu rzeczy są – jak mi się wydaje – dwojakie. Osoby, którym radziłam najlepiej, jak umiałam, z największym zaangażowaniem i szczerością nie zawsze były zadowolone. Czasami miały do mnie pretensje lub nawet się obrażały. Coraz częściej byłam…
-
Miłość i destrukcja
Miłość i destrukcja W środowisku, wśród znajomych, koleżanek udzielam niekiedy porad. Zresztą niemal wszyscy wszystkim coś radzą, gdy jest taka potrzeba. Dotyczą one rozmaitych spraw, problemów i zwyczajnych rzeczy. Napisałam „niekiedy”, ponieważ rzeczywiście coraz mniej mi się to podoba. Jeszcze kilka lat temu, więcej angażowałam się w problematyczne sprawy innych i na ich prośbę udzielałam porad. Powody tego stanu rzeczy są – jak mi się wydaje – dwojakie. Osoby, którym radziłam najlepiej, jak umiałam, z największym zaangażowaniem i szczerością nie zawsze były zadowolone. Czasami miały do mnie pretensje lub nawet się obrażały. Coraz częściej byłam zawiedziona, że ktoś ma żal do mnie o udzielenie niewłaściwej porady. To znaczy, nie takiej,…
-
Herezje jako symptomy reformacji w Kościele (Ch15)
Herezje jako symptomy reformacji Obrazek: Spalenie na stosie Jana Husa w Konstancji (1415 r.) Kościół nękany z zewnątrz (najazdy innowierców) i z wewnątrz (herezje, spory), miał wielu groźnych przeciwników właśnie w łonie samego Kościoła. Ataki skierowane były najczęściej przeciwko samemu papieżowi (lub ogólnie, przeciwko Stolicy Apostolskiej), również przeciwko wyższym hierarchom kościelnym. Georg von Frundsberg (niemiecki dowódca wojsk cesarza Maksymiliana I i Karola V) na czele armii lancknechtów (lub landsknechtów – z niem. kraj + sługa), przekroczywszy Alpy, próbował wziąć odwet na papieżu, którego uważał za źródło wszelkiego zła. Wygrażał mu: „Kiedy przybędę do Rzymu, powieszę papieża”. JAN WYCLEF Przeciw hierarchizacji duchowieństwa występuje angielski filozof, teolog i polityk – Jan Wyclef,…
