Obrazek: Lwów przed 1924 r., widok z wieży ratusza Pozytywizm i neopozytywizm w Szkole Lwowsko-Warszawskiej (i w ogóle w Polsce), to pierwszy, z trzech, wpis dotyczący rozważań, czy można mówić o programie Szkoły jako pokaźnym fragmencie klasycznie pojmowanego neopozytywizmu lub też nazywać go wprost “polskim neopozytywizmem”. Program neopozytywistów, jeśli nawet nie wyznaczał jednoznacznie i zdecydowanie twórczości polskiej filozofii tego okresu w całości, to przynajmniej był obecny w teoriach znakomitej czołówki twórców deklarujących przynależność do SLW. Logiczno – analityczne i empiryczne nastawienie (co stanowiło główny rys neopozytywizmu, zwanego też logicznym empiryzmem), “zapuściło korzenie” na dość długo w filozofii polskiej, a niektóre trendy tego nurtu przetrwały nawet po dziś dzień. Pod względem…