-
O tych rozsianych po świecie
O tych rozsianych po świecie „Dla tych w śniegach po wiek, *dla tych na brzegach dwóch rzek, *dla tych za morzem spokojnym jak ptak, gada nasz stół, kutia i karp, *dla nich opłatek bielutki jak mróz, *dla nich nasz dom, kolęda i noc.Dla tych w grzechu po śmierć, *dla tych w powrozach na dnie, *dla tych, co garb swój dźwigają jak schron, prostych i złych, zdartych przez los, *dla nich żytniówki kubeczek i chleb, ciepły nasz dom, kolęda i sen.Dla tych w drodze po kres, *dla tych niczyich jak pies, *dla tych rozsianych po świecie jak śnieg, braci zza gór, zza mórz i zza rzek, *dla nich nasz smutek, nadzieja…
-
Opowieść refleksyjna
Obrazek: zima na Syberii Opowieść refleksyjna, może powinno być: Opowieść wigilijna, ale nie spełnia chyba wszystkich wymagań takiej opowieści, więc niech będzie tak. Chodzi o refleksje, uczucia, jakie wzbudza we mnie pewna piosenka, kolęda, a może pieśń? Najpierw zamieszczę tekst piosenki, który bardzo pasuje do tego wyjątkowego dnia, święta, jakim jest Wigilia i czas Bożego Narodzenia. Piosenka jest piękna. Słowa są oryginalne, pobudzają do namysłu, do pochylenia się nad losem ludzi, którym życie nie ułożyło się z pewnością po ich myśli. Nawet więcej, których życie zawiodło, a ich plany i marzenia legły w gruzach. Rzadko spotyka się kogoś, kto powie, że nie dotknęło go żadne nieszczęście, że nie potykał się…



