-
Ruchy reformatorskie w Kościele powszechnym (Ch13)
Obrazek: Sesja Soboru Trydenckiego, autor: Juan Zabalo (1684–1746) Ruchy reformatorskie w Kościele powszechnym. Wprowadzenie W trzech kolejnych wpisach zaprezentuję akty sprzeciwu wobec nadużyć Kościoła oraz przedstawię próby ratowania wiary – inaczej rozumianej – i próby reformowania organizacji kościelnej. Ruchy reformatorskie w Kościele powszechnym Ogólna sytuacja, zarówno Kościoła samego jak i chrześcijaństwa, była w owych czasach (XI – XVI wiek) niestabilna. Łupem innowierców padały tereny z wyznaniem chrześcijańskim, np. Węgry – zajęte zostały przez Ottomanów. Wieczne wojny, których podłożem były waśnie religijne, pochłaniały wiele energii i środków. Odwracały też uwagę od istotnych teologicznych i chrystologicznych zagadnień. Toteż kondycja Kościoła nie była najlepsza, mimo potęgi Stolicy Apostolskiej. Ale przecież nie sam papież i…
-
Świecki model Instytucji Kościoła (Ch10)
Obrazek: Państwo Kościelne w 1815 r. po wojnach napoleońskich Świecki model Instytucji Kościoła, tworzony był w zasadzie od początków średniowiecza, a ostatecznie w VIII w. ukształtowało się Państwo Kościelne, które przetrwało do 1870 r. (zjednoczenie Włoch). Początkowo organizacja kościelna miała charakter republikański, stopniowo jednak nabierała cech imperatorskich, monarszych, z władzą absolutną i hierarchiczną. Stosunki świeckie (polityczne) miały swoje odbicie w sprawowaniu władzy przez papieży i biskupów. To właśnie polityczne interesy wyłączyły spod władzy Rzymu, m.in. obszar wschodniej Europy. Była to tzw. schizma Focjusza – zapoczątkowana w IX w., a w XI w. stała się faktem. Natomiast w okresie wielkiej schizmy zachodniej (od roku 1378 do soboru w Konstancji, 1414–1418), mało…
-
Polityka Kościoła po rozpadzie Cesarstwa Rzymskiego (Ch7)
Obrazek: Watykan Polityka Kościoła po rozpadzie Cesarstwa Rzymskiego będzie miała znamienne konsekwencje w późniejszych wiekach. Konsekwencje dla nowo utworzonych państw, ale również dla losów samego chrześcijaństwa. Chrześcijaństwo cierpiące, umęczone, poranione w pierwszych wiekach, leczy się z ran i umacnia. Umacnia się powoli, lawirując wśród wielu zagrożeń z zewnątrz i z wewnątrz, aczkolwiek z wieku na wiek staje się coraz silniejsze, bardziej rozległe i sławne. W miarę poczucia pewności – zaczyna samo kąsać. Każdego i wszystkich, którzy wejdą mu w drogę. Panowanie, oto cel, który przyświeca organizacji wspólnot chrześcijańskich – Kościołowi powszechnemu. Nie posłannictwo głoszenia Prawdy Objawienia; i nie kaznodziejstwo; nie pokora i skromność – niestety! Po rozpadzie Cesarstwa Rzymskiego powstaje…
