• Hedonizm Epikura
    Filozofia

    Hedonizm Epikura (He4)

    Być może ogród, w którym Epikur przyjmował swoich uczniów wyglądał podobnie… Hedonizm Epikura, to dość odmienna filozofia życia, mimo że nawiązuje do koncepcji hedonistycznej Arystypa – twórcy hedonizmu. Epikureizm powstał w początkach III w. p.n.e., na podstawach materializmu demokrytejskiego i hedonizmu cyrenajskiego. Epikur wyszedł z takich samych założeń etycznych jak Arystyp z Cyreny z domieszką etyki Demokryta, ale założenia te stanowiły tylko szkielet konstrukcji, zaś cała obudowa jest odmienna. Podobnie jak u Arystypa, przyjemność jako taka jest wartością, dobrem i celem. Potrzeby i pragnienia ludzkie dzielił na: naturalne i urojone. Te naturalne podzielił z kolei na: tylko naturalne oraz na konieczne. Wśród tych ostatnich wyróżniał: konieczne do szczęścia, konieczne dla spokoju ciała i konieczne…

  • Hedonizm: następcy Arystypa
    Filozofia

    Hedonizm: następcy Arystypa (He3)

    Obrazek: Plan Aleksandrii w czasach Ptolemeuszy (rekonstrukcja).  Hedonizm: następcy Arystypa, pierwsi cyrenaicy, czyli bezpośredni uczniowie Arystypa, prezentowali nauki zgodne z założeniami mistrza. W toku ewolucji szkoły cyrenajskiej, późniejsi jej przedstawiciele daleko odeszli od oryginalnej koncepcji hedonizmu. Szkoła podzieliła się na trzy główne, nie przystające do siebie kierunki. Hegezjasz Przedstawicielem pierwszego z nich był Hegezjasz, który odwrócił stosunek do dwóch fundamentalnych kategorii hedonizmu, tj.: przyjemności i bólu. Zasadą jego etyki (i jego uczniów) było nie dążenie do przyjemności, ale unikanie bólu. Za cel życia człowieka mądrego uważał unikanie cierpień fizycznych i moralnych. Przewagę mądrości zalecał zaangażować do umiejętnego omijania rzeczy złych. Nie widział zatem możliwości na osiągnięcie szczęścia, które miało się składać z…

  • Chirurgia – rozwój
    Medycyna

    Chirurgia – rozwój w XX wieku

    Obrazek: Nowoczesna sala operacyjna Początki rozwoju chirurgii Obecnie chirurgia (i chirurdzy) cieszy się wysoką rangą. Ale jej historia nie jest tak rozległa i głęboka, jak niektórych innych specjalności. Dopiero w XVIII w. (1731 r.) w Paryżu powstała Akademia Chirurgii, a jej absolwenci zostali zrównani (1743 r.) z absolwentami Fakultetu Medycyny. Wcześniej praktyki chirurgiczne wykonywali głównie cyrulicy i balwierze, którzy jeszcze długo świadczyli swoje usługi, zwłaszcza biedniejszej części ludności. Prawdziwy rozkwit chirurgii przypada na koniec XIX w. W ubiegłych stuleciach ograniczała się głównie do amputacji kończyn i leczenia ran. To najbardziej powszechna opinia. Niemniej jednak w literaturze medycznej można spotkać opisy śmiałych operacji, przemyślnych narzędzi i utalentowanych operatorów, którzy doskonale radzili sobie…