Filozofia
-
Alfred Rosenberg. Jeden z głównych ideologów nazizmu (RzN9)
Obrazek: 1 września 1939 r. Niemcy wkraczają do Polski. (Jest to zdjęcie propagandowe, a w rzeczywistości zostało wykonane na przejściu granicznym w Gdyni Orłowie 14.09.1939). W kształtowaniu poglądów Hitlera (ale także i całej elity nazistowskiej), zwłaszcza o rasach i kulturze, począwszy od Stowarzyszenia Thule znaczącą rolę odgrywał Alfred Rosenberg, a w budowaniu ideologii narodowosocjalistycznej – jeszcze większą. Przejął po Dietrichu Eckarcie redagowanie pisma „Völkischer Beobachter”. Rosenberg był prawdziwym „wychowankiem ideologicznym” Eckarta. Po powrocie z Rosji w 1918 r. zjawił się w wydawnictwie Eckarta i razem redagowali pisemko „Auf Gut Deutsch”, później „Völkischer Beobachter”. To ostatnie, czytali nie tylko członkowie partii, którzy mieli obowiązek prenumeraty. Wkrótce stało się źródłem informacji o…
-
Uczeni wobec nazizmu (RzN8)
Obrazek: Studenci palą książki, 1933 r., Berlin, Opernplatz. Uczeni wobec nazizmu Liderzy ruchu nazistowskiego nie musiał szczególnie mocno poszukiwać umocowania idei narodowosocjalistycznych, a wręcz odwrotnie: to pewne idee wykreowały narodowy socjalizm. Ruchowi zależało na włączaniu rozmaitych organizacji z ich bagażem ideologicznym. Chodziło o to, aby narodowy socjalizm stawał się silniejszy i miał możliwie jak największe oddziaływanie. Z czasem niektóre drobniejsze czy mniej popularne w narodzie niemieckim idee podłączały się do ruchu nazistowskiego. Wspierały, a nawet mu przewodziły. Ich krzewiciele pragnęli oczywiście zrobić w ten sposób karierę, tj. przybrać na znaczeniu, aby zdobyć zwolenników i uznanie. Chcieli przeforsować i wpoić Niemcom swoje poglądy. Jednakże sam rdzeń ideologiczny, ruch zaczerpnął z przeróżnych…
-
Transplantacja a tożsamość osoby ludzkiej (Tr1)
Transplantacja a tożsamość osoby ludzkiej Statystyczna długość życia jest dwukrotnie wyższa niż 100 lat temu, ale i to nie wystarcza. Człowiek chciałby żyć na tym świecie wiecznie. Przedłużanie życia jest swoistym paradoksem, gdyż nie chodzi w istocie o wydłużenie okresu starości z wszelkim niedołęstwem tego wieku, lecz przede wszystkim o zatrzymanie młodości, o przedłużenie młodości. Ciało starzeje się nieustannie, począwszy od momentu narodzin i, jak twierdzą niektórzy uczeni, jest tylko opakowaniem dla komórek rozrodczych, w celu przedłużenia życia gatunku. Komórki są zaprogramowane na określoną długość życia, lecz np. w progerii (chorobie starzenia się dzieci, dożywających najwyżej 15 lat) komórki zużywają się siedmiokrotnie szybciej. Wobec tego powstaje pytanie, czy istnieje również…
-
Nowa religia w Rzeszy Niemieckiej (RzN7)
Obrazek: Symbol SS, Schutzstaffel (oddział ochronny) Nowa religia w Rzeszy Niemieckiej była w fazie tworzenia, a świadczyć o tym mogą liczne wypowiedzi liderów nazistowskich oraz niezwykły i ścisły związek z okultyzmem [patrz poprzedni wpis]. Ideologia nazizmu była nie tylko doktryną polityczną, ale miała w sobie także coś z religii. Wiele jej wątków nawiązywało do starogermańskiej pogańskiej religii, a Hitler miał być kimś w rodzaju proroka, mesjasza tej aryjskiej religii. Ze swastyką zamiast krzyża. Z manifestacjami, które parodiowały w karykaturalny sposób chrześcijańskie procesje. Także z osobą Adolfa Hitlera – bóstwem (nazywanym niekiedy „czarnym mesjaszem”), które już tu, na ziemi, ziści marzenia swych wyznawców. Nowa religia w Rzeszy Niemieckiej nieoczywista dla wszystkich badaczy…
-
Okultyzm w Rzeszy Niemieckiej (RzN6)
Obrazek: Zamek Wewelsburg, słynny z obrad okultystów nazistowskich Okultyzm w Rzeszy Niemieckiej był w zasadzie od samego początku ukrywany i generalnie dostępny jedynie dla wybranych. Mówiąc “od początku” mam na myśli okres zalążków ruchu narodowosocjalistycznego, chociażby najpierw w teorii, doktrynie ideologicznej. Każda publiczna wzmianka o roli okultyzmu w wykreowaniu nazizmu i późniejszych praktykach okultystycznych była wyśmiewana. A nawet historyczne fakty mówiące o uczestnictwie niektórych wysokich dygnitarzy nazistowskich w misteriach okultystycznych były bagatelizowane i uznawane za niepoważne. Aż do początków XXI w. ukrywano rolę okultyzmu w powstaniu ruchu narodowosocjalistycznego i jednocześnie wykreowaniu Hitlera. Dopiero w ostatnich kilku latach historycy zwracają uwagę na siłę, która obok innych istotnych źródeł doktryny nazistowskiej, zapładniała umysły…
-
Indywidualizm czy solidaryzm społeczny (Ind3)
Obrazek: Mówi się “wolny jak ptak”. Ale czy ptaki są naprawdę wolne? I czy mają tego świadomość? Ostatni (trzeci) wpis na temat indywidualizmu Indywidualizm czy solidaryzm społeczny zawiera krótkie rozważania o tym, czy konieczny jest wybór pomiędzy jednym a drugim? Radykalny indywidualizm jest nie do pogodzenia z solidaryzmem społecznym. Wiele państw w Europie wspiera solidarność społeczną, co w praktyce oznacza, że są to państwa opiekuńcze. Prowadzą one politykę redystrybucji dochodu narodowego w celu wyrównywania szans życiowych warstw mniej zamożnych. I to niezależnie od tego, czy funkcjonują na ideologicznych przesłankach chadecji, czy też socjaldemokracji. Jednakże państwa te – z uwagi na zmniejszoną konkurencyjność swych gospodarek – łatwo popadają w kłopoty finansowe,…
-
Indywidualizm radykalny (Ind2)
Wpis Indywidualizm radykalny jest drugim z trzech wpisów traktujących o dylemacie wyboru jednej z dwóch dróg budowania demokratycznego porządku w państwie. Indywidualizm czy egalitaryzm? Co przyniesie większą korzyść obywatelom: wolność czy równość? Można przyjąć, że wybujały (przesadny lub radykalny) indywidualizm, to taki, który utrzymuje, że pragnienia indywidualne nie powinny być nigdy podporządkowywane dobru społecznemu, interesom ogólnym. Tego rodzaju postawa społeczna i pogląd są dość rozpowszechnione w krajach Europy Zachodniej, a zwłaszcza w Ameryce Północnej. Jak pisze amerykańska autorka Diane Paul (…) pogląd, że pragnienia indywidualne powinny być czasem podporządkowane dobru społecznemu, przestał być modny i został zastąpiony etyką radykalnego indywidualizmu . W sferze ekonomicznej radykalny indywidualizm znajduje wyraz w tezie, że swobodna…
-
Dylemat indywidualizmu i kolektywizmu (Ind1)
Obrazek: Niektórzy twierdzą, że wiedza czyni człowieka wolnym… Poniższy materiał Dylemat indywidualizmu i kolektywizmu (oraz dwa następne wpisy) przedstawiam po to, aby zastanowić się, czy Europie grozi wybujały indywidualizm? Niektórzy stwierdzą, że pytanie to, jest mocno spóźnione. Wybujały czy nawet radykalny indywidualizm jest bowiem obecny w szeregu europejskich krajach od lat. Jednak, gdy wziąć pod uwagę samą Unię Europejską, zwłaszcza jej nowszych członków, to sytuacja przedstawia się różnie. Dlatego może lepiej byłoby postawić pytanie: czy model społeczno-polityczny, jaki forsuje kierownictwo Unii Europejskiej (a także gremia wywierające nacisk na kierunek polityki unijnej), to jeszcze liberalizm, czy już libertarianizm. Nie będę tutaj omawiać tych nurtów politycznych, zaznaczę tylko, że dla obydwu naczelnymi wartościami…
-
Czy myśli materializują się w naszej rzeczywistości?
Sylwia pyta: “Czy myśli materializują się w naszej rzeczywistości? Co sądzisz o tym? Przyznam, że jestem tego żywym przykładem. Uważam, że «dostajemy» często to, o czym długo i intensywnie myślimy i że podobne przyciąga podobne. Nie wiem, czy dobrze to ujęłam? Jestem ciekawa jak to widzisz?” Nadzwyczaj trudno jest udzielić wyczerpującej odpowiedzi na ten temat. Właściwie, dokonanie jakiejkolwiek mądrej analizy powyższego zagadnienia jest skomplikowane, o ile w ogóle wykonalne, przynajmniej przeze mnie. Ale może spróbuję podzielić się kilkoma refleksjami, które mi się nasunęły. [Kwestia: “podobne przyciąga podobne” wymaga odrębnego opracowania, gdyż jest to innego rodzaju problematyka]. Materializowanie myśli przez działanie W tej kwestii ludzie mają różne doświadczenia. Jedni, pomyślą krótko,…
-
Hedonizm współczesny (He8)
We wpisie Hedonizm współczesny będę odnosiła się do moich wcześniejszych wypowiedzi na temat hedonizmu, dlatego warto najpierw przeczytać tamten materiał. Zachęcam zwłaszcza osoby, które do tej pory nie interesowały się tym zagadnieniem. Zawarłam tu również podsumowanie tematu hedonizmu, czyli 8 wpisów. Hedonizm współczesny. Historyczne i psychologiczne korzenie Rozumienie dobra jako korzyści, dążenie do szczęścia jako sumy przyjemności, a także typowanie celów praktycznych oraz powszechność takich zachowań, osadzone są w utylitarystycznej doktrynie etycznej z XVIII i XIX wieku. Kwalifikacja pozycji materialnej (posiadania pieniędzy), jako wysokiej pozytywnej wartości (co z niepokojem daje się obserwować), jest wyrazem pragmatycznej koncepcji. Zaniechanie poszukiwania prawdy rzeczywistej na korzyść „prawdy tymczasowej” oraz podniesienie sukcesu do rangi wartości moralnej,…
